Dit dwergje is geen moeilijke kostganger. Hij lust graag gemengd knaagdiervoer, regelmatig aangevuld met wat groen. Wilde Campbelli's eten veel zaden van grassen en kruiden. Vul de maaltijd van uw dwergje(s) maar eens aan met wat kleine vogelzaadjes, zoals onkruidzaad of parkietenvoer. Ze zijn er dol op!
De Campbelli dwerghamster (officieel: Phodopus sungorus campbelli) is pas sinds de jaren tachtig als gezelschapsdier in Nederland bekend. Hij is vernoemd naar zijn ontdekker, C.W. Campbell. Oorspronkelijk komt dit actieve, harige bolletje met zijn korte beentjes en nauwelijks zichtbare staartje uit de steppegebieden in de noordelijke delen van onder meer China en Mongolië. Hij is nog geen tien centimeter lang en weegt ruim een half ons.
1. De Campbelli is wat groter en forser dan de Russische dwerghamster
2. Zijn vacht heeft meer geelbruine tinten, de Rus is grijsbruiner van kleur
3. De donkere streep (aalstreep) die over de rug loopt, is bij de Campbelli dunner
4. De snuit van de Campbelli is iets spitser
5. De Campbelli krijgt, in tegenstelling tot de Rus, tijdens de donkere wintermaanden geen geheel of gedeeltelijke witte wintervacht.
Helaas zijn er inmiddels nogal wat kruisingen en kan het soms moeilijk zijn om een mooie, rastypische Campbelli te vinden. Daarom een dringend advies: geen dwerghamstersoorten met elkaar kruisen. Het zou jammer zijn als dit temperamentvolle dwergje verloren zou gaan!
De Campbelli dwerghamster komt voor in een groot aantal kleuren. De zwartogige wildkleurige Campbelli is bruingeel met een grijswitte buik. Over zijn rug loopt een zwarte aalstreep. De roodogige geel-wildkleur heeft een zandgeel velletje met een bruine aalstreep. De albino Campbelli is spierwit met rode oogjes. Er zijn ook bonte dieren. Wereldwijd werken liefhebbers druk aan het 'ontwerpen' van nog veel meer kleurtjes.
Naast de normaalharige Campbelli is er ook een satijn-variant met een extra glanzend pelsje. De satijnbeharing toont op een dwerghamster echter niet zo fraai als op een satijnhaar Syrische hamster of muis. De glanzende haren vallen bij de Campbelli vaak in plukjes uiteen, waardoor het lijkt alsof de vacht wat vettig is en het dier net onder de douche vandaan komt.
De Campbelli heeft in vergelijk met andere dwerghamsters een behoorlijk pittig karakter. Aan zijn soms wat wilde en bijterige gedrag dankt het dier bijnamen als 'pitbull-hamster'. Die agressie is vaak erfelijk. Met iets te pittig uitgevallen, bijtgrage dwergjes moet beslist niet verder worden gefokt. Een andere afwijking die bij Campbelli dwerghamsters kan voorkomen is suikerziekte. Campbelli's met diabetes drinken ontzettend veel, vermageren snel en gaan uiteindelijk dood.
Als de fokker aandacht besteedt aan het gedrag en de eigenaar tijd steekt in het handtam maken, is de Campbelli een heel leuk huisdiertje waarvan je gemiddeld zo'n twee jaar kunt genieten. Gezien zijn kleine formaat is het niet zozeer een knagertje om flink mee te knuffelen, maar vooral een dier om naar te kijken. Geef de ondernemende Campbelli een ruim verblijf met speel- en schuilplekjes, waarin je hem goed kunt observeren.
Bekijk hierboven de Campbelli kleurenshow!
Van nature leven Campbelli's in koppels, maar als huisdier kunnen ze ook redelijk goed in groepen worden gehouden. Het voortplanten gaat reuze snel. Het vrouwtje is gemiddeld eenmaal in de vier dagen dekrijp en amper drie weken later kunnen er tot negen jongen worden geboren. Wie een serie nestjes niet ziet zitten, kan het beste twee (of meer) vrouwtjes nemen. Campbelli-mannetjes willen nog wel eens agressief zijn tegen elkaar. Of het klikt tussen dwerghamsters, valt trouwens nooit met zekerheid te zeggen.
De Campbelli dwerghamster en Russische dwerghamster zijn zo nauw aan elkaar verwant, dat ze zelfs onderling gekruist kunnen worden. De jongen uit deze combinaties, zeg maar 'Rusbelli's' of 'Camprusjes', blijken in tegenstelling tot bijvoorbeeld muilezels en muildieren vaak vruchtbaar te zijn. Het door elkaar fokken van beide soorten lijkt misschien leuk en verleidelijk, maar kan voor behoorlijke (gezondheids)problemen zorgen, zoals uiteindelijk toch onvruchtbaarheid. Bovendien raken zowel de Campbelli als de Russische dwerghamster door het inkruisen hun oorspronkelijke type, eigenschappen en zuivere bloedlijnen kwijt.
De Campbelli dwerghamster heeft een heel bekend familielid: de Russische (ook wel Dzjoengaarse) dwerghamster, de populairste dwerghamstersoort in ons land. De Campbelli en Rus zijn zeer nauw aan elkaar verwant en lijken erg veel op elkaar. Wie de soorten uit elkaar wil leren houden, kan op zoek naar vijf verschillen:
