Verschillende verenigingen voor kleine knagers in Nederland en België houden met enige regelmaat keuringen. Om hieraan mee te kunnen doen moet je meestal lid zijn van de betreffende club. Soms zijn er naast fokkerskeuringen aparte huisdierkeuringen. Hier worden dieren niet beoordeeld op exterieur, maar op hun verzorging, gedrag en uitstraling.
Tips voor een topknager
- wrijf de knagervacht op met een zacht lapje, een simpel stukje zachte stofdoek voldoet heel goed als 'poetslap'
- voer enkele weken voor de keuring wat extra zonnebloempitten of pinda's voor een extra glimmende pels en goede conditie (pas wel op dat de knager niet te dik wordt!)
- huisvest de knager in een bak met een flinke hoeveelheid zacht hooi, dat is goed voor een mooie vacht
- zorg dat je knager handtam is: hij moet zich laten oppakken en op een plankje blijven zitten om zich te laten beoordelen.
Jaarlijks zijn er diverse tentoonstellingen, waar speciaal opgeleide keurmeesters kleine knaagdieren beoordelen op exterieur. Hoe weet je of er in jouw knager een schoonheid schuilt? Dat is gewoon een kwestie van uitproberen!
Wie met zijn knager op een show eens een kansje wil wagen, kan eerst eens een keer komen kijken om te zien hoe het er tijdens een keuring aan toegaat. Er is altijd wel iemand aanwezig om beginnende liefhebbers op weg te helpen in 'knaagdierland'.
Winnen is het niet allerbelangrijkste bij het showen van knagers. Natuurlijk is het een uitdaging om een zo'n perfect mogelijke rat, muis, hamster of gerbil te laten zien, maar de keuringen zijn vooral gezellig en leerzaam. De show is vaak een ontmoetingsplaats voor mensen van allerlei leeftijden en achtergronden, die allemaal één ding gemeen hebben: hun liefde voor de knager.
Je kunt op een tentoonstelling andere sportfokkers ontmoeten en er volop praten over de knager-hobby. Het is dé plaats om informatie op te doen, ervaringen uit te wisselen en dieren aan te schaffen. Het keuren van kleine knaagdieren vindt vaak plaats op kleindiertentoonstellingen voor konijnen of als attractie tijdens grote dierenshows, waar tal van andere beesten te bewonderen zijn.
Een knager hoeft niet per se van een 'topfokker'of uit superbloedlijnen te komen om een succesvol tentoonstellingsdier te zijn. Er kunnen ook prima exemplaren zitten onder hamsters die uit dierenwinkels afkomstig zijn of door een leek zijn gefokt. Natuurlijk is het wel zo dat een ervaren fokker door zorgvuldige selectie probeert de kans op mooie dieren zo groot mogelijk te maken.
Voor iedere kleine knager is een officiële tentoonstellingsstandaard opgesteld, waarin precies staat vermeld aan welke eisen het dier wat uiterlijk betreft moet voldoen. In de standaard staat verder wat als lichte of zware fout wordt aangerekend. Fouten zijn bijvoorbeeld een te dunne beharing, gebitsafwijkingen, een te klein of juist te grof formaat, gekartelde oren, kleurafwijkingen en een gebrek aan conditie (te slap of te mager). Sommige kleuren en variëiten zijn trouwens (nog) niet officieel erkend.
Prijsmuis
Of je knager wat bouw en kleur betreft nu wel of niet aan het ideaalbeeld voldoet, hij moet voor een keuring altijd gezond, schoon en in een goede conditie zijn. Knagers met verwondingen, gescheurde oren, beschadigde staarten, kale plekken of ongedierte worden, evenals zieke of zichtbaar drachtige dieren, uitgesloten van bekroning. Ook te oude of nog erg jonge knagers zijn niet geschikt voor deelname aan een tentoonstelling.
De knagers gaan in kleine kunststof transportbakjes, die voor deze gelegenheid dienst doen als showbakjes, mee naar de keuring. In het bakje gaan een laag bodembedekking, een flinke pluk nestmateriaal en wat proviand, naast droogvoer ook iets fris als een schijfje wortel, partje appel of blaadje andijvie. Zorg daarnaast voor een waterflesje. Alle knagers die voor de keuring zijn ingeschreven, krijgen een stickertje met een nummer, dat op het showbakje wordt geplakt. De bakjes komen op volgorde van nummer op tafels te staan.
De voorbrenger of aandrager brengt de bakjes naar de keurmeester, die de knagers beoordeelt. De dieren worden op een roostertje of een stukje vloerbedekking gezet om ze goed te kunnen bekijken. Gelet wordt achtereenvolgens op type en bouw, grootte, kop, ogen, oren, kleur, beharing en conditie. Een schrijver noteert de goede, maar ook de minder sterke punten van de knager in kwestie op een beoordelingskaart. De keuring is openbaar. Iedereen mag de verrichtingen van de keurmeester volgen, zolang hij maar niet aangeeft welk dier van hem is. Na afloop van de keuring is er vaak gelegenheid om vragen aan de keurmeester te stellen.
Muizenkeurmeester Dave Bumford uit Engeland in actie
De keurmeester geeft alle dieren een predikaat. Van laag naar hoog ofwel van slecht naar goed zijn dat onvoldoende (O), matig (M), voldoende (V), goed (G), zeer goed (ZG), fraai (F) en uitmuntend (U). Dit laatste predikaat wordt zelden en alleen aan absolute topknagers gegeven.
De knagers met de hoogste predikaten maken kans de beste van hun (kleur)variëteit of zelfs de beste knager van hun soort of de hele show te worden. De prijzen zijn al net zo klein als de knagers zelf: de winnaars gaan naar huis met een klein geldprijsje, rozet, medaille of bekertje.
